Tegenwoordig kiezen veel ouders ervoor om een wat gelijkwaardigere relatie aan te gaan met hun kind. Omdat ze niet houden van of geloven in een autoritaire opvoedstijl, waarin de ouder bepaalt en het kind moet gehoorzamen. Er zijn ook ouders die echt een vriendschappelijke relatie met kun kind(eren) nastreven. Maar beste vrienden zijn met je kind is misschien wel het andere uiterste! Lees hier waarom experts geen voorstander zijn van vriendschap tussen ouder en kind!

Wat is vriendschap met je kind?

Wat versta je onder ‘vriendschap’ als het gaat om de relatie tussen ouder en kind? Dat is een belangrijke vraag. Als het gaat om samen dingen doen met je kind, dan is daar natuurlijk niets mis mee! Door samen activiteiten te ondernemen, die jullie allebei leuk vinden, versterk je jullie band en dat kan best op een vriendschappelijke manier. En ook als jij voor je kind een belangrijke vertrouwenspersoon bent en je dat ziet als een vorm van vriendschap, is er niets aan de hand. Maar ‘vriendschap’ tussen ouder en kind hoort niet veel verder te gaan dan dat, zo stellen de experts.

Over de grens

Vriendschap tussen ouder en kind kent een duidelijke grens. En die grens ga je over op het moment dat jij als ouder je kind in vertrouwen gaat nemen. Zoals je dat bij een volwassen vriend of vriendin doet. Zeker wanneer ouders het moeilijk hebben en de steun van een volwassene missen, zie je dit vaker gebeuren. Vaak zonder het in de gaten te hebben, delen ze hun dagelijkse zorgen en frustratie met hun kind. Dat is niet de bedoeling! Omdat je je kind dan opzadelt met informatie waar het niets mee kan. Of het nu gaat om klagen over je (ex)partner, ruzie met een familielid of financiële zorgen; dit soort ‘volwassen’ problemen hoor je als ouder met een volwassene te bespreken en niet met je kind. Ook al is jullie relatie nog zo goed en voelt deze vriendschappelijk aan!

Ouderrol en vriendschap

Voor kinderen is het dus belastend om een gelijkwaardige, vriendschappelijke relatie met z’n ouder te hebben. Een ander voordeel van richting je kind in de ouderrol blijven, is dat het dan makkelijker is om je kind bij te sturen. Een van je taken als opvoeder is bijvoorbeeld om je kind te leren omgaan met situaties die het niet leuk vindt. Als ouder kun je je kind in zo’n situatie erkenning geven dat het inderdaad niet leuk is, maar dat het toch belangrijk is of dat het er nu eenmaal bij hoort. Wanneer jullie een echte vriendschapsrelatie hebben, wordt dit lastiger. Stel je voor dat je puber zicht beklaagt over de hoeveelheid huiswerk en aangeeft er echt geen zin in te hebben. Van een ‘vriend’ zal je kind dan vooral bijstand verwachten en geen aansporing om het huiswerk toch te gaan maken!

Oefenen voor later

Er zijn ouders die het lastig vinden om hun kind vanuit hun rol als ouder grenzen te stellen, uit angst daarmee de relatie te ‘beschadigen’. Zij vinden het vooral belangrijk aardig gevonden te worden door hun kind en zijn bang voor boze reacties. Toch is het ook voor de toekomst van je kind belangrijk dat je kind leert om te gaan met grenzen en autoriteit. En met de gevoelens van frustratie, boosheid of verongelijktheid die dit kan oproepen. Want als volwassene kom je dit soort situaties ook tegen en dan moet je ermee kunnen dealen!

Kortom…

In feite komt het er dus op neer dat het tot een bepaald niveau prima is om een vriendschappelijke relatie te hebben met je kind. Belangrijk is dat jij als ouder wel een bepaalde autoriteit houdt, om je kind te kunnen bijsturen waar nodig. En het een hoeft het ander ook niet uit te sluiten: je kunt een hele leuke en gezellige ouder zijn, een ouder waarmee je kind kan lachen en leuke dingen kan doen, en die het ook in vertrouwen kan nemen. Zolang je kind tegelijkertijd maar weet dat het naar je moet luisteren als jij dat als ouder van hem of haar verlangt!

Bron: Marcha Verdurmen-van Wijk (opvoedkundige) in KekMama (2013)

We hopen dat dit artikel je geholpen heeft. Wil je meer weten of heb je nog vragen? Chat met ons! We denken graag met je mee.