PRATEN OVER REGELS EN AFSPRAKEN MET JE PUBER: 7 TIPS
Regels en afspraken; de gemiddelde puber maak je er niet blij mee. Je kind wordt steeds zelfstandiger en maakt zich los van jullie als ouders. Dat is een belangrijke ontwikkeling die bij deze leeftijdsfase hoort. En dat wringt nogal eens met dat je toch ook gewoon dingen moet doen die anderen van je vragen of verwachten. Hoe voorkom je dat er telkens spanning en strijd ontstaat over het maken en nakomen van regels en afspraken met je puber? Wij delen een aantal handige tips!
Tip 1: Geef vertrouwen
Een van de veelvoorkomende spanningsvelden tussen ouders en pubers is die tussen het geven/verdienen van vertrouwen. Ouders zijn vaak van mening dat hun kind eerst vertrouwen moet verdienen. Terwijl pubers doorgaans liever eerst vertrouwen krijgen en dan kunnen bewijzen dat ze het waard zijn. Pubers moeten kunnen experimenteren en leren zelfstandig keuzes te maken. In die zin is het goed om je kind inderdaad vertrouwen te geven. Stel eventueel de kaders vast en laat je kind vertellen wat binnen die kaders z’n plan is. Probeer het dan los te laten en enkel nog vanaf de zijlijn mee te kijken. Het loslaten van je puber kan best lastig zijn. Je kunt dit ook benoemen naar je kind; dat je soms nog wat zoekende bent in je rol als ouder van een puber. Op het moment dat je kind je vertrouwen beschaamt, kun je je kind hierop aanspreken en hem/of haar vragen hoe het jouw vertrouwen denkt te gaan terugwinnen.
Tip 2: Ga voor gezamenlijkheid
Wil je regels en afspraken maken met je kind? Ga dan altijd voor gezamenlijkheid en neem geen genoegen met een instemmend knikje. Want er is een wezenlijk verschil tussen een gezamenlijk gemaakte afspraak en een opgelegde regel waar je kind mee ingestemd heeft. Als je kind ‘ja’ zegt om van het gezeur af te zijn, is de kans groot dat het de afspraak in praktijk niet zal naleven. Je kunt dit voorkomen door de tijd te nemen om echt in gesprek te gaan met je kind over het thema waar je graag gezamenlijke afspraken over wil maken. Benoem wat je belangrijk vindt en vraag je kind vervolgens naar wat hij/zij daarvan vindt. Probeer daarbij oprecht te luisteren zonder je kind te onderbreken, zodat je zijn/of haar gevoelens en argumenten leert kennen. Wanneer je kind zich gehoord en serieus genomen voelt, wordt het ook veel makkelijker om samen te kijken naar wat je kind zou kunnen veranderen en wat je kind fijn zou vinden als jij als ouder daarin zou doen. Je kunt verschillende oplossingen bedenken samen en dan de beste kiezen.
>> Lees ook: Praten met je puber – 7 tips om met je puber in gesprek te komen en te blijven
Tip 3: Stel je bescheiden op
Veel pubers zijn er allergisch voor wanneer volwassenen zich naar hen toe opstellen alsof ze de wijsheid in pacht hebben. Voor de dynamiek tussen jou en je kind kan het daarom goed zijn om expliciet aan te geven dat jij als ouder ook niet alles weet. Voor allerlei topics geldt dat je samen of apart op zoek kunt gaan naar informatie om te komen tot regels en afspraken waar jullie je allebei in kunnen vinden. Denk bijvoorbeeld aan de risico’s of effecten van bepaald gedrag van je kind, zoals beeldschermgebruik of alcohol/drugs. Of landelijke richtlijnen naar leeftijd, zoals bijvoorbeeld rondom financiële zaken. Daarmee laat je niet alleen zien dat je open staat voor nieuwe informatie en argumenten, het opzoeken van informatie werkt vaak ook goed om je kind echt bij het gesprek te betrekken.
>> Lees ook: 10x niet zo handig om te doen in de communicatie met je puber!
Tip 4: Let op je gesprekstechnieken
Als je een thema bespreekbaar wil maken met je kind, let dan goed op de manier waarop je dit doet. Je wil immers voorkomen dat je kind zich meteen aangevallen voelt en zich afsluit in jullie contact. Een van de dingen die hierbij kunnen helpen, is gebruik te maken van zogenaamde ‘ik-boodschappen’ in plaats van ‘jij-boodschappen’. Met deze laatste zeg je namelijk vaak letterlijk dat de ander iets fout doet. Terwijl het vaak veel sterker is om te benadrukken wat het gedrag van de ander met jezelf doet. ‘Je was gisteren alweer te laat huis’, is een minder goede opening voor een gesprek dan dat je zegt ‘ik lig ’s nachts wakker als je later thuiskomt dan we hebben afgesproken, dan maak ik me zorgen en dat vind ik niet fijn’. Let er ook op dat je je kind aanspreekt op concreet gedrag en niet op z’n persoonlijkheid. ‘Je hebt er weer een bende van gemaakt op je kamer’, klinkt beter dan ‘je bent zo’n enorme sloddervos’.
Tip 5: Durf je kwetsbaar op te stellen
Vaak gaan ruzies met je puber over hele concrete dingen, als bijvoorbeeld te laat thuis komen of geen huiswerk maken. In de meeste gevallen gaat het voor jou als ouder echter eigenlijk om iets anders. Je bent bijvoorbeeld bang dat je kind iets overkomt als het zo laat nog over straat gaat, of dat het z’n toekomst verknalt als het zich onvoldoende inzet voor school. Het is goed om eens bij jezelf na te gaan wat nu precies hetgeen is waar je je onderliggend zorgen over maakt. En durf dat ook bespreekbaar te maken met je puber en daarin je kwetsbaarheid te laten zien. Vaak zijn pubers eerder onder de indruk van gevoelens van hun ouders dan van rationele argumenten. Bovendien leert je kind er ook van als het dit voorbeeld van je krijgt.
Tip 6: Pick your battles
In het verlengde van voorgaande tip: pick your battles! Dit is een vrij simpele, doch zeer effectieve tip! Vergeet niet om af en toe ook te relativeren. Misschien is bepaald gedrag van je puber irritant, maar hoe belangrijk is het nu echt? Gaat het je om het welzijn van je kind en is het ‘de strijd waard’ of is het meer iets principieels geworden in jouw hoofd? Hoe erg is het als je kind z’n kleren ’s avonds op de grond naast het bed gooit? Soms kan het helpen om dingen los te laten en te accepteren dat je kind andere dingen belangrijk vindt dan jij. En misschien wil je kind ook best tot op zekere hoogte aan jouw wensen tegemoet komen, maar ziet dat er dan net iets anders uit dan jij in gedachten had. Dan staat de vuile vaat maar een uurtje langer op het aanrecht. Wees flexibel!
Tip 7: Geef je kind verantwoordelijkheid
Hoe ga je ermee om als je kind zich niet aan de regels of gemaakte afspraken houdt? Straffen helpt vanaf een bepaalde leeftijd niet meer echt. Maak in plaats daarvan aan je kind duidelijk dat je verwacht dat het verantwoordelijkheid neemt om een regel bespreekbaar te maken als het zich er niet (meer) in kan vinden. Zo geef je je kind zelf verantwoordelijkheid. En natuurlijk kun je niet eindeloos blijven discussiëren over bepaalde dingen. Soms is het ook gewoon zo dat je als ouder(s) een grens moet stellen en dat je kind zich daar naar te voegen heeft. Dat kan wat weerstand of verzet oproepen. Maar vergeet niet dat de meeste pubers het eigenlijk ook wel fijn vinden als ze weten waar de grenzen liggen. Al zullen ze dat natuurlijk nooit toegeven 😉
Bronnen:
We hopen dat deze tips je geholpen hebben. Wil je meer weten of heb je nog vragen? Chat met ons! We denken graag met je mee.
