Sinds januari 2018 kunnen jongeren in de leeftijd van 12 tot 25 jaar met al hun vragen, klachten en problemen terecht bij @ease. Een centrum voor laagdrempelige hulpverlening in het centrum van Maastricht. Nog voor de officiële opening gingen we reeds in gesprek met twee van de eerst betrokkenen bij @ease Maastricht. In dat artikel lees je over de achtergrond en het ontstaan van @ease. Inmiddels is het inlooppunt aan de Bogaardenstraat geopend en hebben meer dan 100 jongeren hun weg naar @ease weten te vinden. Hoogste tijd om zelf ook eens een kijkje te gaan nemen!

Studentikoos onthaal

Net buiten de drukte van het winkelcentrum en toch zeer centraal, ligt @ease. In een van de mooie oude panden in de Bogaardenstraat. Als je het niet weet te liggen, zou je er zo aan voorbij lopen. Geen groot vrijstaand gebouw dus, zoals sommige andere hulpverleningsinstellingen. Een bewuste keuze uiteraard. Zodat jongeren zich meer op hun gemak voelen. Bordjes op de voordeur maken duidelijk dat @ease en In2YourPlace in het pand gevestigd zijn en nodigen uit om aan te bellen en binnen te lopen. Ook eenmaal binnen geen formele balie waar je je moet melden of een wachtruimte om plaats te nemen. In plaats daarvan een lekker rommelig prikbord met quotes en een gekleurde trap omhoog. Alsof je een studentenhuis binnenstapt!

Relaxed

Bovenaan de trap wijst een krijtbord op een stoel de weg naar de huiskamer. Een ruimte met een grote tafel, waar verschillende vrijwilligers achter een laptop zitten te werken. Een zithoek waar op dat moment mensen van de organisatie in gesprek zijn met een professional van Trajekt over een nieuwe samenwerking tussen @ease en de Urban Game ‘No Credit, Game Over’. En twee grote groene zitzakken die uitnodigen om te chillen! Er hangt een relaxed sfeertje. In de woonkamer ontmoet ik Charlotte. Een van de vrijwilligers en tevens ervaringsdeskundige die mij vandaag graag rondleidt door het gebouw. En in een van de fris en gezellig ingerichte gesprekskamers vertelt over @ease!

Gewoon binnenlopen

“Het unieke van @ease is dat het heel laagdrempelig is”, opent Charlotte haar verhaal. “Jongeren kunnen gewoon binnenlopen. Ze hoeven geen afspraak te maken en kunnen, als we geopend zijn, gewoon aanbellen voor een gesprek. @ease is drie keer per week geopend; op dinsdag en woensdag tussen 15.30 en 18.30 uur en op donderdag tussen 15.30 en 20.00 uur. De meeste jongeren komen aan het eind van de dag, als ze klaar zijn met school. Hoe druk het is, is heel verschillend. De ene dag komt niemand binnenlopen en de andere dag melden zich vijf jongeren. Meestal zijn we met vijf of zes vrijwilligers aanwezig om de jongeren die zich melden op te vangen en een luisterend oor te bieden. Ook is er altijd een zorgprofessional en iemand van de organisatie van @ease aanwezig.”

Luisterend oor

“Als een jongere aanbelt, wacht een van de vrijwilligers hem of haar op boven aan de trap. Afhankelijk van wat de jongere fijn vindt, gaan we dan even in de woonkamer zitten om met wat te drinken erbij te vertellen over wat @ease is en hoe we werken. Maar we kunnen ook direct in een van de gesprekskamers gaan zitten. De gesprekken doen we trouwens altijd met twee vrijwilligers samen. Als we ons hebben voorgesteld en duidelijk is waar @ease voor is, vragen we de jongeren waarvoor ze gekomen zijn of wat ze nodig hebben. En vervolgens is onze belangrijkste taak om hen een luisterend oor te bieden. Want juist dat is wat de meeste jongeren aangeven zo fijn te vinden van @ease.”

Gelijkwaardig

“Wat ik ook vaak terug hoor van jongeren, is dat ze het fijn vinden dat het hier voor hen heel gelijkwaardig voelt. De sfeer in de gesprekken is heel open. Dit geeft hen het gevoel dat ze er gewoon mogen zijn met wat er is. Zonder oordelen van onze kant. Vanuit mijn eigen ervaring weet ik dat dat ook wel eens anders kan zijn bij hulpverleningsinstanties. We werken hier nu met zo’n kleine 30 vrijwilligers. De meesten zijn zelf ook begin 20 en studeren bijvoorbeeld psychologie of gezondheidswetenschappen. Dat sluit dus heel goed aan, voor beide kanten.”

Ieder mens is anders

“In de reguliere zorg zijn er vaak lange wachttijden. En wat mij opgevallen is – en wat ik ook wel eens terug hoor van jongeren die hier komen – is dat je als cliënt niet echt het gevoel krijgt dat je gezien wordt als mens. Ze helpen je naar beste kunnen hoor, begrijp me niet verkeerd. Ze doen wat denken dat goed voor je is, daar geloof ik echt in. Maar het systeem, met diagnoses en gekoppelde behandelmethodes gaat uit van gemiddelden. Terwijl iedereen anders is en andere hulp nodig heeft. Dat is ook mooi aan @ease; je zit met leeftijdsgenoten die echt naar jouw verhaal willen luisteren. Die niet op zoek zijn naar een diagnose. En je kunt hier dus ook met elke vraag of probleem terecht.”

Heel verschillend

“Waar jongeren mee komen, is heel verschillend”, vervolgt Charlotte haar verhaal. “Vaak zijn het (internationale) studenten die komen. We kunnen de gesprekken ook in het Engels voeren. Soms zijn het ‘gewone’ dingen, zoals bijvoorbeeld vragen over geld. Of dat ze het even niet meer weten met hun studie. Zeker bij internationale studenten speelt eenzaamheid onderliggend vaak een rol. En als de klachten wat ernstiger zijn, wil men graag naar een psycholoog en is dit de eerste stap naar hulp. Bijvoorbeeld omdat ze niet goed weten hoe ze deze hulp moeten organiseren. Soms is er ook echt crisis als een jongere hier komt. Dat iemand het leven niet meer ziet zitten en nadenkt over de dood bijvoorbeeld. Maar gelukkig gebeurt dat niet heel vaak. En als dat gebeurt, kunnen wij als vrijwilligers direct schakelen met de aanwezige professional en met een psychiater.”

Over Charlotte

“Ik ben nu vanaf oktober actief als vrijwilliger en ervaringsdeskundige bij @ease. Toevallig was ik zelf een coaching praktijk gestart in Maastricht, waar ik jongeren op basis van mijn eigen ervaringen wilde helpen. Via mijn eigen psycholoog hoorde ik over @ease en zo ben ik hier terecht gekomen. Het bevalt me heel goed. Vanwege mijn eigen achtergrond heb ik de middelbare school niet kunnen afmaken. Ik wil graag toegepaste psychologie gaan studeren, maar ik moet wachten tot ik 21 ben om de 21+ toets te mogen maken, voor de toelating tot het HBO.

Het geeft me veel voldoening dat ik mijn eigen nare ervaringen uit mijn jeugd, nu kan inzetten om andere jongeren te helpen. Ik vind het heel fijn om te zien als ik iemand kan ondersteunen. Dat ze zich gezien en gehoord voelen met waar ze op dat moment mee zitten. Mijn insteek is vooral om goed te luisteren en de behoefte van de persoon helder te krijgen. Maar soms vragen ze ook iets aan mij. Dan vertel ik dat ik ervaringsdeskundige ben en dan is het fijn als ik hen vanuit mijn persoonlijke ervaring iets kan meegeven waar ze misschien iets aan hebben.”

Meer weten?

Neem eens een kijkje op de website van @ease! Of loop gewoon een keertje binnen op de Bogaardenstraat 35A in Maastricht!