Toen we van de verloskundige hoorden dat we een dochter kregen, kon ik dit in eerste instantie niet geloven. Superleuk; een meisje, maar was het wel 100% zeker? Wat als ik helemaal los ga met roze en er vervolgens toch een schattig jongetje geboren wordt? Tegenwoordig ‘mag’ roze voor een jongen natuurlijk ook, maar ik zou dan toch liever met een andere kleur werken.

Enfin, de verloskundige kreeg toch gelijk en we kregen een prachtige dochter. Ze werd geboren met een mooie bos zwart haar. Helaas bleek dit van vrij korte duur; na 3 maanden verloor ze haar haar en was ze nagenoeg kaal. Ook dit stond haar goed en haar bolle wangen kwamen mooi tot hun recht. Uiteindelijk heeft ze gelukkig weer een mooie bos haar teruggekregen. Iets minder donker dan dat ze als baby was, maar: we hadden weer haar!

Het voordeel van het hebben van een meisje is dat elke outfit gepimpt kan worden met een haaraccessoire. Dit heeft ook wel een aantal nadelen: je portemonnee is niet heel blij en je moet elke ochtend maar weer inspiratie hebben. Wordt het een speldje en gaan we voor een bescheiden look of pakken we uit met een haarband met grote strik waar zelfs een paasei jaloers op zou zijn. Meestal hou ik het in het midden.

Haaraccessoires zijn op het kartonnetje in de winkel altijd heel leuk, maar praktisch werkt dit vaak toch net even anders. Een baby blijft nu eenmaal niet de hele dag stil liggen of zitten.

We begonnen met een dun bandje. Mijn dochter vond het oké en trok er niet aan, maar toch had ik er een dagtaak aan het constant te fatsoeneren. Toen het haar wat langer werd kwamen de elastiekjes en speldjes. Ook dit vond ze prima. Gelukkig geen gillende keukenmeid tijdens het kammen. Ik probeer de kleuren en vormen een beetje basic te houden, maar soms glipt er (meestal via oma) een fel roze, vol met glitters en enorme unicorn speldje tussendoor. Deze verdwijnt heel snel in de collectie van de opmaakpop. Maar met de komst van elastiekjes en speldjes begon ook het tijdperk van zoeken, op de gekste plekken toch weer terugvinden en met je blote voeten erop gaan staan. Waar jongensmoeders deuken in hun voetzool krijgen van legoblokjes, hebben meidenmoeders dit van haarspeldjes.

Maar dan nu het mysterie dat ik maar niet opgelost krijg: hoe kan het toch dat speldjes en elastiekjes ALTIJD kwijt zijn? Je haalt voor de zekerheid al twee pakjes, maar opeens zijn ze allemaal op. En hoe kan het dat ze op de gekste plekken opeens weer tevoorschijn komen? Hebben ze pootjes? Houden de elastiekjes en speldjes ’s nachts schietwedstrijden? En blijven ze vervolgens gewoon liggen op de plek waar ze neerkomen? Of spannen ze samen met de sokken, die ook zomaar verdwijnen?

Het is en blijft een mysterie…