Ik zal het maar eerlijk bekennen… ik ben een planner! And I love it 🙂

Nu zal je denken: ‘Natuurlijk met een groot gezin kun je niet anders!’ Maar nee hoor, het zat er altijd al in. Als kind werden lijstjes gemaakt wanneer ik met welk speelgoed ging spelen, als student maakte ik al dagschema’s,.. eigenlijk altijd als het hoofd te vol werd. Maar ondertussen is een standaardje, ik zal je uitleggen waarom. En misschien wil je het zelf dan ook wel!

Vroeger toen het leven nog simpel was…

Toen Francois en ik nog met zijn tweeën waren, werkte het naast elkaar leggen van agenda’s nog wel. Al bleek het al snel toch ook wel handig om inzicht te hebben in elkaars agenda om gezamenlijke afspraken te maken. En zie daar, de komst van een gezamenlijke digitale agenda. Stap één in de richting van een heuse family planner was gezet.

Met de komst van een eerste kindje moesten we wel gaan afstemmen, want plots konden we er niet meer allebei op uit. We stelden al snel een ‘eigen avond’ in; een vaste avond in de week voor ons allebei waarop we ons eigen plan konden trekken. Zo hoefden we niet voor elke afspraak af te stemmen. Tevens probeerden we met deze afspraak te voorkomen dat er een scheve balans zou ontstaan tussen onze activiteiten. Allemaal nog aardig overzichtelijk; dat kon nog wel in een gezamenlijke digitale agenda.

Het jonge gezin

En eigenlijk werkte dit ook nog toen nummer twee zich aandiende. Er was een weekritme met wie-past-wanneer-op, sporten, sociale activiteiten. Of je nu één of meer kinderen hebt; zolang ze een vergelijkbaar dagritme hebben blijft dat aardig overzichtelijk.

Maar toen werd nummer één vier jaar en mocht naar de basisschool… Opeens krijgt het klein manneke ook een eigen agenda! Want er zijn studiedagen, zwemlessen, afspraken met vriendjes, andere clubjes… en nummer twee zit nog steeds in zijn ’oude’ ritme… O help! Ik denk dat elke ouder met kinderen in de basisschoolleeftijd het kaartenhuis herkent; alles lukt, zolang er geen zuchtje wind in de vorm van bijvoorbeeld een ziek kind is.

Back to basic

Hier thuis bleek de gezamenlijke digitale agenda niet meer afdoende en een papieren familieplanner bleek de uitkomst. Alle zaken per gezinslid kunnen genoteerd worden. Ook kleine dingen als ‘denk aan sportkleding voor de sponsorloop!!’. Oh ja, en de wc-rollen om te knutselen! En denk je aan de gymtas op woensdag? Daarnaast kunnen de grotere kinderen nu zelf zien wat ze die week te doen hebben en stimuleren we zo (hopen we) de eigen verantwoordelijkheid.

Maar ik dan?

Op een bepaald punt merkte ik dat de agenda zich telkens vulde met leuke zaken en afspraken, maar dat andere dingen er telkens bij inschoten. Zoals een weekend kamperen in de zomer. Want ja, de agenda was al vol… En zo werd het ‘plannen van gaten’ geboren! ‘Nee zeggen tegen de ander’, om ruimte te creëren voor jezelf. Veel dingen kunnen echt ook wel op een ander moment, waarmee je ‘vrije tijd’ bundelt. Nu doen we dit zelf bewust in de zomer om dus dat weekend weg te kunnen gaan, maar stiekem bevalt het wel en wil ik het zeker ook in andere seizoenen inzetten.

Een ander punt is de tijd voor mezelf; die leek er altijd bij in te schieten. Zeker; ik sprak af met vriendinnen, maar het sporten of andere zaken die ik alleen doe, die werden vergeten of op de lange baan geschoven. Want: te moe, te druk, of een ander (leuk) moetje. Door bewust op een vast moment de familieplanner in te vullen, creëer ik ook een moment dat ik even stilsta bij wat ik wil doen die week en kan ik ervoor zorgen hier ook ruimte voor te maken.

Maar hoe doen we het dan nu?

Nu hebben we dus een gezamenlijke digitale agenda waarin we vooruitplannen en waarin we – naast de afspraken – dus ook ‘gaten’ plannen. Op zondagavond plan ik op papier een week vooruit. De gezamenlijke digitale agenda en de sportschema’s van de kinderen worden erbij gepakt en alles wordt op de familieplanner ingevuld. Dan kijken we wat wij willen. Wanneer ga jij en of ik hardlopen? En vervolgens kijken we samen naar de week die voor ons ligt (ik probeer Francois er in elk geval bij te betrekken…), wie brengt en haalt welke kinderen? Gaat alles lukken? Hebben we hulp nodig?

Dit geeft mij heel veel overzicht in de week, waardoor ik voor mijn gevoel zoveel tijd win tijdens de week. Daarnaast stemmen we tijdig af, waardoor er vaak nog ruimte is om iets regelen met anderen. Maar ik weet ook waar nog ruimte is in de week en kan dan reageren op afspraken of dingen die zich aandienen (of het ook bewust vooruit plannen wanneer het geen prioriteit heeft).

Beton

Iedereen denkt dat je met plannen je week helemaal vast plant en er geen flexibiliteit is. In ons geval ben ik ervan overtuigd dat het ons net méér tijd en flexibiliteit geeft. En natuurlijk kunnen er in de week nog zaken veranderen, omdat hardlopen in de regen toch niet zo leuk is en je liever morgen gaat als de planning dat toelaat 🙂

Plannen kun je op tig manieren en je kunt van alles plannen. Zo plannen wij nog niets in als het gaat om het huishouden. Maar hier lopen we dus wel geregeld in vast. De komende tijd wil ik gaan proberen of we hier ook meer structuur in kunnen aanbrengen, zodat ik niet meer het idee heb dat we mijlenver achter de feiten aanlopen… Iemand tips?

Ben jij ook een planner? Of heb ik je geïnspireerd?