KLEINE DRIFTKOP

De laatste weken maakt Fons een enorme sprong in zijn ontwikkeling. Met zijn ruim veertien maanden begint hij zijn eerste stapjes te zetten, leert hij elke week een nieuw woordje zeggen en snapt ineens waarvoor zijn speelgoed bedoeld is. Dat wil zeggen, hij trekt het niet alleen maar uit de kast, maar probeert ook te bouwen met de blokken, te puzzelen en te rollen met de bal.

Met zijn veertien en een halve maand, is Fons het middelpunt van zijn eigen universum. En dat zal hij blijven totdat hij de drie jaar ruim gepasseerd is. Dat komt niet doordat hij één of ander verwend en egoïstisch kind is. Nee, hij is gewoon nog niet goed in staat om zich in te leven in een ander. Hij ziet de wereld enkel en alleen vanuit zijn eigen oogpunt en is hard op weg alle (on)mogelijkheden te verkennen die er op zijn pad komen.
Neem bijvoorbeeld zijn laatste nieuwe hobby: achter een loopwagentje (wij noemen het hier zijn rollator) door het hele huis racen. Hij is er werkelijk de hele dag zoet mee, alleen is er één nadeel. Fons begrijpt nog niet dat hij niet door de verwarming heen kan, of dat hij niet onder de tafel door past, of dat hij in de achteruit moet als hij zich vastloopt in de muurkast. En dat zorgt ervoor dat de vrede hier regelmatig verstoord wordt door een driftbui. Ik noem een paar voorbeelden:

Fons zit vast tussen de tafel en de bank: schreeuwen. Fons snapt niet dat hij in het toilet niet kan keren: krijsen! Mama weigert een stap naar achteren te doen wanneer hij het nodig vindt om tussen mijn benen en het aanrecht door te racen als ik sta te koken: stampvoeten!! En dat doet hij niet alleen achter zijn rollator. Nee, ook wanneer hij van mij de trap niet op mag, of niet met mijn telefoon mag spelen of wanneer ik zijn geknoei aan tafel zat ben en zijn eigen lepel af neem. Elke keer als hij ergens in belemmerd wordt, krijg ik een klein, gelukkig kort, dramaatje.

Gezellig, zul je denken. Nou, om eerlijk te zijn, lach ik af en toe wel stiekem in mijn vuistje. Wat er hier namelijk gebeurt, is dat onze kleine meneer hard aan het leren is dat er grenzen zijn. En dan niet alleen de grenzen die ik als opvoeder afbaken, maar dat er ook, naast alle mogelijkheden die er in en om ons huis zijn, ónmogelijkheden zijn. Bijvoorbeeld een te smalle gang, een tafel die niet vanzelf aan de kant gaat of een drempel waar je maar moeilijk overheen komt. Zijn kleine dreumes-brein (wat overigens meer verbindingen bevat dan onze volwassen hersenen) kan dat alleen nog niet bevatten en raakt gefrustreerd, omdat het denkt dat het alles moet kunnen.

Natuurlijk zijn de driftbuitjes van Fons nog niets vergeleken met een 2 jarige peuter die zich gillend voor de grond gooit in de supermarkt, als hij zijn zin niet krijgt. Maar wie weet wat me nog te wachten staat…?
Wat je bij zo’n bui het beste kunt doen? Tel even tot tien en word niet boos; dat werkt vaak averechts. Ik denk dat begrip tonen voor de onmacht van je kindje een veel positiever effect heeft. Erken dat wat hij wil, even niet lukt, dan is het vaak zo weer goed. En als je bedenkt dat ze die driftbuien af en toe nodig hebben om hun grenzen opnieuw te ontdekken, is het vaak al veel makkelijker om te accepteren!

Over Nicole Bijnen-van Montfort
Over Nicole Bijnen-van Montfort

Leeftijd: 33 jaar

Gezin: Getrouwd met Floris (41), zoon Fons (4) en dochter Jans (1,5).

Beroep: Pedagoog

Hobby’s: CrossFit, ons moestuintje, muziek maken en kinderkleding maken.

Opvoedmotto: Elk kind is competent; kijk naar je kind, volg zijn tempo en geniet!

Quote van de week: “Piemel, piemel, piemeltje!!!!”Mijn ultieme mama-geniet-moment: ’s avonds in mijn grote bed met mijn twee mannetjes slapend naast me en een kop thee in mijn handen, tutjes die zachtjes op en neer gaan: heerlijk!

Als pedagoog begin ik in januari aan een nieuwe uitdaging op een speel-leercentrum. Daar zal ik kinderen begeleiden en mede vormgeven aan de groepen volgens de visie van Emmi Pikler. In het kort staan we voor vrije beweegontwikkeling en respectvolle verzorging van het kind. Het runnen van mijn gezin naast mijn werk, vind ik soms erg pittig, maar gelukkig meestal ook heel gezellig! Als deskundige in de opvoeding loop ook ik vaak tegen moeilijke situaties aan en ik vind het leuk om mijn ervaringen te delen met andere ouders. Daarom zal ik regelmatig met een blog verschijnen op cjg043.nl!

Veel leesplezier!

Nicole

 

Blogs van Nicole