7 TIPS VAN STICHTING YVOOR VOOR GESCHEIDEN OUDERS VAN BASISSCHOOLKINDEREN

Hoe kun je als ouder een basisschoolkind het beste begeleiden na een scheiding? Wij vroegen het aan een aantal teamleden van Stichting Yvoor. Zij zijn gespecialiseerd in het begeleiden van kinderen en ouders bij (complexe) scheidingen en deelden een aantal tips! Meer weten over de impact van een scheiding op basisschoolkinderen? Lees dan ook dit interview met Stichting Yvoor.

Tip 1: Geef je kind een stem

“Regelmatig horen we van kinderen terug ‘waarom is er niet naar mij geluisterd?’. Vaak heeft dat ermee te maken dat ouders erg met zichzelf (en/of de ander) bezig zijn. En daardoor ‘vergeten’ om echt goed naar hun kind te luisteren. Maar het kan ook een bewuste keuze zijn om dingen voor het kind te bepalen. Toch is dat jammer. Want op deze leeftijd kunnen kinderen je echt al waanzinnig mooie dingen aanreiken. Maar dan moet je ze wel een stem geven. En dat is niet hetzelfde als ze laten kiezen! Het gaat erom dat je ze de juiste vragen stelt en luistert. ‘Wat vind je moeilijk?’ en ‘Wat zou helpend kunnen zijn?’ Papa en mama bepalen, maar jij als kind mag er wel iets van vinden.”

Tip 2: Neem je kind serieus

“Wat ook heel belangrijk is in deze fase, is om je kind serieus te nemen in de dingen die het waarneemt. Ontken bijvoorbeeld nooit dat jullie ruzie gehad hebben of dat je boos of verdrietig was, als je kind dat gehoord heeft. Ook al lag je kind in bed en dacht jij dat het sliep. Neem de houvast die kinderen ontlenen aan de eigen waarneming niet weg door zaken te gaan ontkennen! Neem ze serieus en ga niet geheimzinnig doen. Pak zo’n situatie terug en benoem dan bijvoorbeeld ‘ik kan soms heel boos worden op papa/mama, maar ik weet ook dat hij/zij voor jou een hele lieve papa/mama is’. Zo bevestig je je kind in z’n gevoel én z’n waarneming.”

Tip 3: Leg de lat niet te hoog

“Er leven nogal hoge verwachtingen in onze maatschappij van wat je als ouder moet kunnen of wel en niet moet doen na een scheiding. Maar laat je niet teveel leiden door deze normen! En ook daarin kunnen kinderen heel helpend zijn, omdat ze haarfijn aanvoelen wat wel en niet werkt! Bijvoorbeeld bij een schakelmoment, dat een kind dan zegt ‘blijf maar in de auto zitten, ik loop zelf wel naar de deur’. Misschien vindt je kind dat zelf prettiger of vindt het de confrontatie tussen jullie als ouders te spannend. Honoreer dat gewoon! Ga geen dingen doen die nog niet haalbaar zijn, omdat ‘men’ vindt dat het zo hoort! Zeg je kind dan ook gewoon ‘papa en mama moeten uiteindelijk gaan leren dat het ook goed aan de deur kan, maar nu doen we het nog even zo…’ Dat kun je kinderen prima uitleggen!”

Tip 4: Maak je kind verantwoordelijk

“Je mag kinderen ook wijzen op hun verantwoordelijkheid in hun eigen rol tussen papa en mama in. Heb je bijvoorbeeld het gevoel dat je kind bij jou over de situatie bij de ander ouder vertelt wat jij graag wil horen, kun je gewoon zeggen: ‘kan het zijn dat je het eigenlijk best leuk hebt gehad bij papa/mama, maar dat je denkt dat ik liever hoor dat…’. En als je je kind daarin betrapt op ‘liegen’, geef geen straf, maar leer je kind het op een andere manier te doen. Door de dingen die het niet leuk vond tijdens zijn verblijf bij papa/mama zelf bespreekbaar te maken met je ex. Hoor wat je kind wil zeggen, ontvang de boodschap en help ze vervolgens om het neer te leggen waar het thuishoort. Als er strijd is, kun je ook gewoon tegen je kind zeggen ‘papa en mama proberen geen ruzie meer met elkaar te maken. Als jij dit soort dingen vertelt, vind ik dat moeilijk, want dan ga ik me weer boos maken. En daar help ik jou niet mee en ons allemaal niet mee…”

Tip 5: Creëer een vertrouwenspersoon

“Juist omdat kinderen in deze fase ‘normaal’ gevonden willen worden en daarom vaak niet graag met leeftijdsgenootjes praten, kan het goed zijn om met je kind te zoeken naar een plek of persoon om te praten. In onze training zien we dat kinderen het heel fijn vinden om ervaringen te delen met lotgenootjes. Maar je kunt je kind ook vragen met welke volwassene uit het eigen netwerk het over de situatie zou willen praten. Geef je kind dan ook expliciet de toestemming om zaken te mogen delen.”

basisschoolkind begeleiden na scheiding

Tip 6: Blijf consequent

“Wat betreft het externaliserende gedrag, is het heel belangrijk om grenzen te stellen en ook consequent te blijven. Op het moment dat je kind in z’n emotie dingen doet die niet door de beugel kunnen, spreek je je kind daar direct op aan. Ook al weet je dat dit gedrag waarschijnlijk door de omstandigheden komt. Op een later moment, kun je dit terugpakken en dan ook een stuk begrip tonen. Door bijvoorbeeld te zeggen ‘ik zie dat je de laatste tijd vaker heel boos kunt worden. Zie ik dat goed? Kun je me uitleggen hoe het kan dat je zo boos wordt? Kan ik je daar misschien bij helpen? Wat zou je een volgende keer anders kunnen doen?’. Maar op het moment zelf is het heel belangrijk om duidelijke grenzen te stellen in wat wel en niet kan. Want juist als jij als ouder uit schuldgevoel of empathie anders gaat reageren of gaat wankelen in de regels die ‘normaal’ zouden gelden, werkt dat voor kinderen heel verwarrend!

Tip 7: Ruimte voor papa en mama

“Voor kinderen in deze fase is het belangrijk dat ze de ruimte krijgen om een eigen ‘vader- en moederbeeld’ te ontwikkelen. Wat dus los staat van wat papa en mama van elkaar vinden. Probeer dat ook naar je kind uit te stralen ‘jij mag papa/mama leren kennen hoe hij/zij is. Met al zijn/haar leuke en minder leuke eigenschappen’. En geef je kind dan ook de ruimte om te klagen. Dat past bij een normale ontwikkeling, waarin ze het beeld van hun ouders steeds meer gaan nuanceren. Dus ook als je kind eens kritisch is op jou, interpreteer dat dan niet direct als dat het beïnvloed wordt door ‘de andere kant’.”