HET PRILLE BEGIN VAN EEN NIEUW SCHOOLJAAR…

mamablog Sigrid begin nieuw schooljaar

…haren nog een beetje lichter door de zomerzon, huid nog gebruind, boeken vers gekaft, schriften nog strak in vorm. Mijn nichtje elders in Nederland begint er pas volgende week aan. Mijn kinderen moesten er al meer dan week aan geloven: het nieuwe schooljaar. Het is pril aan het beginnen. Het prille begin: vol belofte en energie!

Ja, dat zou je denken… Voor een tiener ligt dat toch net wat anders. Een tiener moet zich losrukken van 7 of meer weken van vrijheid. Van ’s ochtends (?!) wakker worden en dan pas bepalen wat je gaat doen. Als je al iets gaat doen die dag, want ha! eindeloos achter je computer hangen in je pyjama is ook een optie. En je ouders moeten na een week of drie vakantie echt weer aan de slag.  Dus gamegevulde of met-vrienden-in-de-stad-hangdagen, gloren aan de horizon. Afgewisseld met een beetje zwemmen.

Dan neem je die lijstjes met klusjes die je ouders af en toe klaarleggen voor lief… als je ze niet gewoon ‘vergeet’… Het enige dat je ’s avonds hoeft te doen, is met grote onschuldige ogen verklaren dat je dacht dat je er de hele week over kon doen. Of dat je niet op briefjes let. Tssk.

Tsja, als je dát soort weken achter de rug hebt en die verantwoordelijkheid aankon… dan gaat het al wat knagen als het bericht komt over wanneer je je boeken mag afhalen… en dan komt de dag dat je dat ook nog echt moet doen. Slik. Weer naar Die Plek, Dat Gebouw ingaan… Godbetert: je komt nog docenten tegen ook en splutter! Magister komt weer tot leven en begint berichten te vertonen.

De échte paniekdag is niet die lekkere lauwe introdag natuurlijk… en ook niet die 2 opstartdagen met weinig/geen huiswerk. Nee, de klamme vingers van de angst klauwen om je hart als je de eerste volle week aan huiswerk en lesuren bekijkt in Magister (of hoe jouw systeem ook heet) …

Goddank is er één verlichtende factor; op de middelbare school mag je je favoriete speelgoed meenemen. Want die loodst je van lokaal naar lokaal, vertelt wat je huiswerk is enzovoort… Gelukkig maar; want waar zou je als puber zijn, zonder je ‘vriend telefoon’ om je door dat akelige prille begin te slepen?

Over Sigrid
Over Sigrid

Gezin: Getrouwd met Raymond (46), moeder van Otis (15) en Ben (12). Ook kat P en hond T behoren tot mijn huishelden.

Hobby’s: geen aardverschuivende zaken. Ik hou van mijn werk, probeer m’n huis in toom te houden en ga dan nog wandelen met hond en liefst gezin (“nu?!!”) en knuffelen met kat. Natuurlijk houd ook ik van lekker eten en films en lees graag.

Wat weer terugkwam toen de jongens groter werden: toeristen met m’n gezin.

Opvoedmotto – als ik dat al heb – is rustig blijven en het logisch en simpel houden. Zo snapt je kind ook wat jij bedoelt en kan het dat zelfs gaan voorspellen. Zodat je als ouder lekker bijdehand kunt zeggen: ’wat denk je daar nu zelf van?’. Maar ik geef mijn kinderen ook mee dat de wereld niet maakbaar en voorspelbaar is. Oh en geen zelfhelend vermogen heeft dus een beetje aardvriendelijk gedrag stimuleer ik ook.

 

BLOGS VAN SIGRID