GEZOCHT: EEN VRIENDJE MET ASPERGER VOOR DIX

Ervaringsverhaal van Mandy Vanderhoven
Ervaringsverhaal van Mandy VanderhovenMama van Dix

Voor kinderen met autisme kan vriendschappen houden en sluiten soms lastig zijn. Zo ook voor de achtjarige Dix, die Asperger heeft. Zijn moeder Mandy deed onlangs een oproep via de Facebook-pagina ‘Asperger Kids Zuid Limburg’ om zo voor hem vriendjes te vinden die ook Asperger hebben. Mandy deelt met ons haar ervaring en geeft inzicht in wat Asperger is en hoe haar zoon en gezin ermee omgaan.

Anders zijn

“We weten vanaf zijn 5de jaar dat Dix Asperger heeft, toen werd de diagnose gesteld. Maar ik wist al vanaf dat hij ongeveer een half jaar tot een jaar was dat hij anders was. Hij maakte toen al puzzels voor kinderen van 2 jaar. En hij kon zelfs de puzzel op de kop met het plaatje niet zichtbaar, aan elkaar leggen. Toen hij 3 was, kwamen de ‘Superdierenkaarten’ in de winkel. Hij kon toen zelf nog niet lezen, dus vertelden wij hem de namen. En binnen ‘no time’ kon hij van alle 60 dieren de namen uit zijn hoofd en die waren niet gemakkelijk. Hij praatte ook al snel heel wijs. ‘Niet ziekenauto mama, maar ambulance.’ En met 4 jaar, kon hij hele gesprekken met je voeren, als een volwassene. Maar dit anders zijn, gaf geen grote problemen. Er kwamen alleen kleine zorgen.”

Achterblijvende motoriek

“Zijn motoriek bleef bijvoorbeeld wat achter. Een beetje klungelig. Met mes en vork eten, veters strikken, fietsen… dat heeft allemaal wat langer geduurd, voordat hij dit onder de knie had. Maar het interesseerde hem ook niet. En als hij er zelf het nut er niet van inziet, dan leert hij dit gewoon niet. We hebben zo ook best lang over zwemles gedaan. Hij nam niets aan van de leraar, vond dat hij het niet goed uitlegde. Nu gaat het met zijn motoriek overigens de goede kant op. Dix heeft nu fysio en extra sportles en dit helpt.”

Een echte boekenwurm

“In lezen blonk Dix echter al snel uit. Hij vindt lezen fantastisch en leest alles wat los en vast zit. Hij begint al aan de nieuwe boekjes op de terugweg naar huis. Toen hij naar groep 1 ging, dacht hij dat hij nu eindelijk ging leren lezen. Maar dit is pas zo in groep 3. Dus dit was een grote teleurstelling voor hem en hij vond er dan ook niets aan in groep 1. Wij hebben hem toen al zelf het een en ander bijgebracht. Omdat hij zich vervolgens in groep 3 begon te vervelen, ging hij opeens de letters op de kop schrijven. Tja, heel leuk, maar daar kon school niets mee. Gelukkig begrepen ze op school wel dat pas als Dix het nut ervan inziet, hij er echt voor gaat. Dus dit kwam vrij snel goed. Ditzelfde is nu ook met rekenen aan de hand. 9 van de 10 keer vinden mensen met Asperger formules en wiskunde fantastisch. Dus we maken ons er ook niet al teveel zorgen over. Dit komt ook wel.”

Diagnose Asperger

“Maar het bleef niet bij kleine zorgen. Op een gegeven moment had Dix door dat hij anders was. Zo rond 4 à 5 jaar. Hij werd vaker heel boos en zei ook enge dingen als ‘ik spring uit het raam’. Hij was en is altijd heel lief, met een hart van goud en dit was dan ook heel akelig om te horen uit zijn mond. Toen zijn we hulp gaan zoeken. De diagnose Asperger werd gesteld en ook dat hij bovengemiddeld intelligent is. Een hulpverlener vanuit Autisme ambulant van XONAR kwam bij ons thuis kijken en ook ben ik daar een training gaan volgen. Daarnaast ben ik heel veel gaan lezen over Asperger om zo te begrijpen wat het is en wat erbij komt kijken. Ik zit nu in alle groepen en forums die er in de buurt zijn. De boosheid van Dix nam af, toen we een doos met oud papier erbij gingen pakken als hij boos was. Dan kon hij zijn boosheid kwijt door het papier in twintigduizend stukjes te scheuren. Want hij kon met woorden niet duidelijk maken wat hij voelde. Gevoelens zijn sowieso moeilijk voor hem. En dit hielp heel goed.”

gezocht vriendje zoon Asperger

Een clubje van aparte mensen

“Voordat de diagnose gesteld was, wist ik me geen raad meer met het gedrag van Dix. Ik heb er toen voor gekozen om er, net als bij de film ‘La Vita è Bella’, een verhaal van te maken. Ik heb altijd een aparte kleur haren en ben opvallend gekleed. Mijn man is groot en getatoeëerd. Wij vallen op door ons uiterlijk. Ik heb Dix gevraagd: ‘Heb je ooit al eens een mama gezien met paars haar? En een stiefvader met zoveel tattoos? En een vader met… En jij hebt ook iets anders, wij hebben allemaal iets anders.’ Ik heb toen aan Dix uitgelegd dat wij bij een geheim clubje van aparte mensen horen. Dit begreep hij en het was voor hem goed zo. Op school is hij natuurlijk meteen gaan vertellen dat hij bij een geheime club hoorde. Na de diagnose heb ik hem wel verteld dat hij Asperger heeft en wat dit is.”

Uit zijn comfortzone

“Nu ik weet wat hij heeft, maakt dit het verschil dat ik me er goed in heb kunnen verdiepen en dit nog steeds doe. Ik ben onderhand zo goed ingelezen dat ik dingen heel snel aanvoel, bijna alsof het ook bij mij zo van nature is. Ik zie bijvoorbeeld al vrij snel aan Dix als hij het teveel vindt. Kinderen met Asperger zijn sneller overprikkeld. Dan kan ik inspringen om de rust terug te krijgen. Maar soms haal ik hem juist extra uit zijn comfortzone. Dix kan niet zo goed tegen verandering. Ik heb het echter nodig om af en toe eens alles om te zetten in huis. Ik besloot om dit toch te blijven doen. Eerst bereidde ik hem dan voor, maar nu staat gewoon ineens alles anders als hij uit school komt. Hij komt dan binnen en begint alles te scannen, waar staat wat. ‘Het zal echt allemaal wel mooi zijn, maar ik moet er nog wel even aan wennen’, zegt hij dan. Hij kan zich zo dingen eigen maken in de veilige thuisbasis. Hij kan nu ook al steeds beter uitleggen wat er met hem aan de hand is en zijn gevoel benoemen.”

Lichaamstaal en sarcasme

“Dit is niet het enige wat ik Dix probeer te leren. Hij kan geen lichaamstaal lezen en ook sarcasme begrijpt hij niet. Zoals het gezegd wordt, zo is het. 9 van de 10 keer is dit hilarisch. Ik leer hem nu wat sarcasme is. Vanuit de training en uit boeken, maar vooral gevoelsmatig, weet ik hoe ik het moet aanpakken. Ik zeg dan iets sarcastisch en geef dan een teken, zodat hij dit ziet en dan vraagt hij, ‘mama, ben je nu sarcastisch?’. De sociale omgangsvormen zijn voor hem ook moeilijk te begrijpen. Hij zegt wat hij ziet en denkt. Nu is dat nog grappig, maar later niet meer. Ik probeer hem dit dan ook bij te brengen. Hij zal zich dit eigen moeten maken, anders krijgt hij hier later last mee. En soms nu al, kinderen zijn eerlijk en hard. Ook breng ik hem de lichaamstaal bij. ‘Wat kunnen tranen betekenen? Het hoeft niet altijd verdriet te zijn. Ook als je heel blij bent, kun je tranen in de ogen krijgen. Als je het niet weet, moet je het vragen’. Ook op school hebben ze er aandacht aan besteed.”

Vriendschappen

“De vriendjes die Dix al vanaf het kinderdagverblijf heeft en naar dezelfde school zijn gegaan, heeft hij nu nog steeds. Maar nieuwe vrienden maken, is voor hem moeilijker. Hij is soms wat houterig. Ook bij het samen spelen, gaat het wel eens mis. Als een vriendje iets niet leuk vindt en dit niet zegt, heeft Dix dit niet door. Dix en ik dachten dat vriendjes die hetzelfde zijn als hem, met Asperger, misschien gemakkelijker zijn om mee te spelen. Wel heb ik hem uitgelegd dat er ook verschillen zijn tussen kinderen met Asperger. Ik heb op mijn Facebook-pagina over Asperger: Asperger Kids Zuid Limburg een oproep gedaan. Helaas heeft dit maar tot heel weinig reacties geleid.”

Openheid

“Ik merkte uit de reacties wel een verschil met sommige andere ouders op. Wij zijn heel open over Dix en zijn Asperger, maar dit is niet voor iedereen de manier. Ik wil echter niet dat Dix een gevoel krijgt dat hij niet zichzelf mag zijn en er niet open over Asperger gepraat mag worden. Vanaf zijn geboorte, is Dix een cadeautje voor mij. Het is echt een fantastisch en gouden kind. En dit geldt ook voor zijn broertje. Het liefst zou ik fulltime moeder zijn! De oproep geldt trouwens wel nog steeds, er kan nog altijd via Facebook gereageerd worden. We zijn dus op zoek naar vriendjes met Asperger in de leeftijd van 7 tot en met 9 jaar.”

En hoe vindt Dix zelf dat het gaat?

“Tegenwoordig begrijp ik autisme beter en gaat me alles makkelijker af. Ik kan iets makkelijker nieuwe vrienden maken en ik ben bijna nooit meer boos. Ik zou graag willen zeggen dat ik een klein beetje anders ben, maar dat ik heel gelukkig ben. De voordelen van Asperger is dat je oog voor detail hebt. Ik kan heel makkelijk dingen onthouden, zolang ik het interessant vind. Ik kan niet tegen onrecht en strijd daar voor. Ik ben heel goed met dieren! En ik kan heel goed in het donker zien (:-))”

De naam van Dix is om privacyredenen gefingeerd.