Wat als je opgegroeid bent met het vieren van kerst en je je bekeerd tot de Islam, vier je kerst dan nog met je familie? En laat je je kinderen ook proeven van de kersttraditie? Wij vroegen het aan Saskia, die zich 16 jaar geleden bekeerde. Zij vertelt hoe zij, haar man en hun 4 kinderen invulling geven aan kerst.

De feestdagen komen er weer aan…

“De kerstartikelen liggen alweer volop in de schappen en social media staat er vol van. Kerstmis religieus of toch vooral super cultureel? Voor mij waren de cadeaus een leuke bijzaak, maar het decoreren en creëren van de ‘kerstsfeer’ heeft me altijd gefascineerd. Alleen bekeerde ik me, een hele tijd terug alweer en sinds die tijd ga ik door het leven als een moslim. En ja… moslims die vieren geen kerst. Zo vond ik.”

De eerste jaren na bekering

“In de eerste jaren na mijn bekering was ik erg op zoek naar een weg die ik wilde bewandelen. In principe zoek ik nog steeds, maar past mijn leefstijl nu meer bij mezelf. Ik was jong en van het ene op het andere moment gooide ik het roer om en liep in lange gewaden rond; welke ondertussen ingeruild zijn voor een hippere versie van bedekken. Alles waar mannen bij te pas kwamen, vermeed ik. Wat voor hilarische momenten in mijn leven gezorgd heeft, als ik nu zo terugkijk. Zo wilde ik op het punt van bevallen toch maar terug naar huis, omdat er alleen een mannelijke arts aanwezig was. Dat is in de tussentijd ook veranderd. Een paar jaar geleden werd ik per ambulance afgevoerd en voor ze uitgesproken waren: “Mevrouw u moet uw bovenkleding uitdoen, is dat een probleem?” zat ik al klaar. ‘Ik wil nog niet sterven, daar ben ik niet klaar voor. Dus kom maar op!’ Ik heb niet eens gevraagd of er een man aan te pas zou komen. Dit was een makkelijk leerproces voor mij! Soms moeten dingen nu eenmaal. Zo leer ik het mijn kinderen ook ‘wat moet, dat moet’. Of het nu om schoolwerk gaat of artsbezoek. Heel je leven zul je moeten samenwerken met verschillende mensen of het nu met iemand van de andere sekse is of met een irritant iemand. Just do it!”

Terug naar de kerstsferen…

“Islam en kerst kan gewoon niet, klaar! Zo dacht ik erover. Mijn man is moslim, ik ben moslim en al mijn kinderen worden opgevoed met als doel ze te laten opgroeien tot vrome moslims. Waar ik toen niet bij stil stond, was dat ik mijn familie teleurstelde met mijn afwezigheid. Zo erg dat voor een aantal jaren hun kerst niet compleet was. Mijn ouders vieren kerst niet in de kerk. Kerst betekent voor hen vooral gezellig samen zijn met familie. Vanuit islamitisch oogpunt kun je dan denken ‘dat kan op alle dagen, waarom persé op die dagen?’ Maar traditie en cultuur doorbreek je niet. Na een paar jaar van het boycotten van kerst besloot ik daarom toch weer te gaan.”

Wederzijds begrip

“Voor mij voelt dit goed. Ik heb begrip voor mijn ouders en hun cultuur en traditie en daar krijg ik veel moois voor terug en dat is begrip voor mij en mijn gezin. Het kerstmenu is namelijk geheel halal. Mijn ouders kiezen eigenlijk voor iedere gelegenheid waar ik aanwezig ben voor halal eten, zodat de kleinkinderen gewoon alles kunnen eten zonder vragen of iets halal is of niet. Opvoed-technisch ideaal want de kinderen leren hiermee dat wanneer men de ander respecteert je ook respect terug mag verwachten en krijgen. Het is geven en nemen of was het in dit geval nemen en geven 😉 En daarbij, je voorkomt vragen als “oma, is dit geen varkensvis?” Een vraag van mijn oudste tijdens een logeerpartij bij opa en oma. Ja, in de visschnitzel van Iglo zit varkensgelatine.”

Kerst in de opvoeding

“Ik leer mijn kinderen dat kerst hoort bij het katholieke geloof. Helaas past het kerstverhaal niet bij het verhaal over Jezus in de Islam. Maar toch kies ik er bewust voor dat de kinderen van de versie uit de bijbel af weten en vertel natuurlijk onze eigen islamitische kijk er direct achteraan. Omdat die anders is. Op school krijgen ze dit niet mee. Daar hebben we bewust voor gekozen. Mijn eerste kind is van november, hij startte dus in de kersttijd op de basisschool. Ik koos in eerste instantie toch maar voor de basisschool om de hoek, een Katholieke school. Ik legde uit dat we moslim zijn en niet aan deze vieringen doen en dat ik het liefste mijn kind wilde thuishouden bij kerstvieringen, ed. Veel begrip kreeg ik niet. Ik merkte al na 1 dag dat dit voor mijn gezin niet ging werken en koos voor de islamitische school. Op 1 lijn zitten met school wat religie betreft, bracht veel rust. En de Nederlandse cultuur krijgen ze immers toch mee bij opa en oma en familie.”

Het pad dat voor ons goed voelt

“Overigens ook op islamitisch onderwijs stuit je op verschil of het nu ligt aan de culturele achtergrond van de bestuursleden of het verschil aan de beleving van religie. Wij bewandelen het pad wat voor ons goed voelt. De kinderen worden tamelijk vrij opgevoed en ik heb vele malen liever dat ze keuzes maken wat ze zelf willen dan dat wat ik wil. Wil je make-up? Prima! Je loopt hier het huis uit zoals je buiten ook loopt, ik heb een hekel aan stiekem gedrag. Preken over wat wel en niet mag kunnen ze verwachten, maar de keus ligt bij het kind. En ik merk hoe meer ik praat en uitleg, hoe dichter bij mijn mening hun keuze ligt.