In onze moderne samenleving is het de bedoeling dat zoveel mogelijk mensen ‘gewoon’ mee kunnen doen. Ook degenen met een beperking. Het ‘passend onderwijs’ is hier een voorbeeld van. Dit is er namelijk op gericht dat alle kinderen, ook zij die extra begeleiding nodig hebben, zoveel mogelijk kunnen deelnemen aan het regulier onderwijs. Dat dat heel goed kan uitpakken, blijkt uit een het succesverhaal van kinderdagverblijf Samen Spelen in Maastricht, waar ook een groep kleuters met een licht verstandelijke beperking (afkomstig van Kinderbehandelcentrum de Grummelkes van Radar), in het pand van Samen Spelen in Wyck huist. Daar waar het kan, doen de Grummelkes gewoon mee met de peutergroep van Samen Spelen. In dit interview lees je er meer over!

Win-win

Een win-win situatie, zo vertellen Thessa (eigenaresse Samen Spelen) en Nicole (groepsleidster Radar), want de Grummelkes kunnen ter voorbereiding op de overgang naar het speciaal basisonderwijs al wennen aan grotere groepen, met alle prikkels van dien. En de peuters van Samen Spelen leren dat iedereen anders is en daarin rekening te houden met elkaar. Als een kindje bijvoorbeeld niet goed kan horen, moet je iets anders bedenken om te communiceren!

Samen doen

“Bij Samen Spelen vinden we het belangrijk dat ouders betrokken zijn. Bij veel kinderdagverblijven ga je alleen je kind halen en brengen en heb je als ouder weinig contact met andere ouders en het personeel. Wij wilden graag een ‘community’ bouwen rond ons kinderdagverblijf. Daarom vragen we onze ouders om minimaal één keer per jaar tijd te investeren. Bijvoorbeeld door te helpen in de tuin, Sinterklaas cadeautjes in te pakken of mee te gaan met uitstapjes. Wij zoeken steeds naar verbinding. Drie keer per jaar organiseren we een feest, waar iedereen (dus ook de medewerkers) met het hele gezin naar toe komt. Zo ontstaat er echt contact. De kinderen van onze medewerkers spelen samen met de kinderen van Samen Spelen. Dat is wat we willen! Het ‘samen doen’ komt ook terug in het feit dat we contact zoeken met ondernemers in de wijk. Zijn we bijvoorbeeld op zoek naar een leverancier van brood, dan kijken we eerst in Wyck. Daar waar samenwerking mogelijk is, zoeken we deze op!”, aldus Thessa.

Een goede match!

“Daarom past deze samenwerking met Radar ook zo goed bij ons”, vervolgt zij haar verhaal. “Via een jeugdarts van GGD Zuid Limburg hoorde ik over Kinderbehandelcentrum ‘De Grummelkes’ van Radar in Cadier en Keer. 90% van de kinderen daar, komt uit Maastricht. Zij moeten elke dag met een busje worden opgehaald en teruggebracht. Ons pand stond toen nog halfleeg. We zijn gaan onderzoeken of het mogelijk was samen gebruik te gaan maken van dit gebouw. Na een periode van overleggen en plannen schrijven zijn we op een gegeven moment maar gewoon gestart! De Grummelkes kregen een eigen ruimte. Zij volgen daar hun eigen programma, met hun eigen leidsters. Alle extra begeleiding die zij nodig hebben, van logopedie tot fysiotherapie, wordt ingevlogen. Net als bij de Grummelkes in Cadier en Keer. Het verschil zit ‘m erin dat de Grummelkes hier, waar mogelijk optrekken met de peutergroepen van Samen Spelen”.

Domme vraag

“Ik was zelf best wel sceptisch in het begin” vertelt eigenaresse Thessa. “Ik was bang dat de kinderen met een beperking misschien te veel aandacht zouden gaan opeisen van de leidsters. En dat dit ten koste zou gaan van de aandacht voor de andere peuters. Misschien zouden de kindjes het wel beangstigend vinden of zouden er ouders zijn die er problemen mee hadden? Dat bleken achteraf allemaal vooroordelen van mezelf te zijn! Helemaal aan het begin zijn we met beide groepen naar Fun Valley geweest. Mijn zoontje was ook mee. Ik vroeg hem die avond ‘hoe was het spelen met Joep’ (een kindje van de Grummelkes). Hij keek me toen verbaasd aan. Voor hem was dat een domme vraag! Want hij had die dag leuk gespeeld met Ralf, met Tom én met Joep. Ze spelen allemaal samen en dat is allemaal even leuk. Voor kinderen maakt dat geen verschil. En als je de groepen zo samen ziet, haal je de Grummelkes op het eerste gezicht ook niet eruit. Die blik van mijn zoontje na die ene vraag, was echt een eyeopener. Sindsdien ben ik alleen nog maar enthousiast!”.

Cool

“Deze manier van samenwerken, haalt bepaalde schotten weg die in de samenleving lijken te bestaan. Als je kind een beperking heeft, val je opeens in een andere categorie. De ouders van de kinderen van de Grummelkes hebben allemaal ooit te horen gekregen ‘jouw kind kan niet mee in een reguliere setting’. Dat is natuurlijk geen fijne boodschap. Maar door deze samenwerking lukt dat opeens wel! Dat is voor deze ouders en kinderen ontzettend waardevol. Dát aspect van passend onderwijs, vind ik echt cool!”, aldus Thessa. “Laatst sprak ik één van de ouders van de Grummelkes van vorig jaar. Dat kindje zit nu op het ZMLK, maar gaat na schooltijd met zijn oudere broertje mee naar een reguliere BSO. Zijn moeder vertelde me dat ze dat nooit had aangedurfd zonder de ervaring bij Samen Spelen. Daarvoor had ze nooit kunnen vermoeden dat dit haalbaar zou zijn voor haar kind. Daar doen we het voor!”.

Leerzaam

Ook groepsleidster Nicole van Radar is erg enthousiast over het project. “Eigenlijk voelt het alsof het nooit anders is geweest. Het is van begin af aan zo vanzelf gegaan! Wij eten samen fruit en spelen samen buiten. Regelmatig gaan we mee de kindjes van de BSO ophalen en eten we daar tosti’s, of doen we samen een activiteit. Je merkt dat het voor onze kinderen heel leerzaam is. Ze krijgen veel mee van wat de andere kinderen doen en doen dit na. We worden ook overal bij betrokken. Van de kerstviering tot het schoolfeest op de basisschool in Wyck. En lukt het niet voor (één van) onze kindjes, kunnen we terug naar onze eigen groep. Dat is echt ideaal! Wat ik ook mooi vind is dat wij als professionals veel van elkaar leren en expertise kunnen uitwisselen”.

Droom

Voor eigenaresse Thessa smaakt deze pilot naar meer: “We zijn onlangs een kijkje gaan nemen in de Talentencampus in Venlo. Daar hebben ze alles onder één dak; een kinderdagverblijf, een medisch kleuterdagverblijf, een reguliere basisschool en een speciale basisschool. Dat biedt zoveel mogelijkheden! Je kunt dan een kind dat op het SBO zit, toch een aantal lessen laten volgen in een reguliere klas. Dat is wat mij betreft waar passend onderwijs over zou moeten gaan! Waarom kunnen we die lijn niet ook doortrekken naar een kinderdagverblijf? Door samen te werken met een partner in hetzelfde pand, kun je een kind met extra ondersteuningsbehoefte toch zoveel mogelijk laten meedoen met het reguliere aanbod.

In Wyck willen we niet wachten tot de gemeente met beleid hiervoor komt. We zijn bereid om samen te werken en kijken nu al naar wat we samen kunnen doen! Onze droom is één groot kindcentrum te worden, samen met KBC de Grummelkes, Basisschool Wyck en Samen Spelen. Eén van onze peutergroepen zit al op de locatie van de Basisschool. En ook de BSO-kinderen zitten in Wyck. We betrekken elkaar over en weer en houden de lijntjes kort. Ik hoop van harte dat het kindcentrum waar we van dromen in Wyck er over een aantal jaar zal zijn!”.