Eveline (33 jaar) werkt 24 uur per week als leerkracht in het basisonderwijs. Ze is getrouwd met Harm (39 jaar), moeder van Pim (4 jaar) en Lara (2 jaar). Het gezin van Eveline eet suikervrij! Waarom ze dit doen en hoe ze dit aanpakt in de praktijk lees je in dit interview! 

Hoe het begon…

“Een aantal jaar geleden zijn Harm en ik actief begonnen met Crossfit. Veel mensen die zich bezig houden met Crossfit hanteren ook een Paleo-eetstijl. Kort door de bocht wil dat zeggen dat je eet zoals mensen in de oertijd aten; vlees, vis, noten, zaden, bessen en groente en fruit. De rest laat je weg. Via mijn Crossfit-netwerk ben ik geïnspireerd geraakt om me ook bewuster met voeding bezig te houden. In een workshop van een voedingsspecialiste heb ik veel geleerd over goede en slechte vetten, het belang van eiwitten en de verslavende werking van suikers. Naar aanleiding daarvan heb ik de knoop doorgehakt en zijn we – zeker in het begin – heel fanatiek aan de slag gegaan met een suikervrij dieet”.

Boodschappen uit grootmoederstijd!

“In het begin was het wel even investeren om erachter te komen welke producten nog wel en welke niet meer bij onze nieuwe eetstijl pasten. Bij het boodschappen doen keken we de ingrediënten van de producten die we gewend waren te kopen kritisch na. Als het product suiker of een verwijzer naar suiker (stofjes die eindigen op ‘-ose’, zoals fructose of glucose) bevatte, ging het niet mee! Als je dit consequent toepast, kom je uit bij de boodschappen ‘uit grootmoeders tijd’. Veel bewerkte producten vallen namelijk af. Het duurt even voor je hier je draai in vindt; wat kan wel en wat kan niet? En wat maak je dan met die ingrediënten?  Je moet je ook een nieuwe manier van koken aanwennen. Zelf haal ik wat dat betreft veel inspiratie uit het tijdschrift ‘Paleo Lifestyle’, waarin allerlei verantwoorde recepten staan”.

Wat is er concreet veranderd?

“We eten veel meer groente en fruit. Ook koop ik nu volle zuivelproducten. Deze zijn voedzamer. Ik vind het belangrijk dat hetgeen we binnen krijgen, ook echt iets toevoegt. Veel magere of lightproducten vullen niet. Daardoor hou je een hongergevoel en blijf je eten. Pasta en aardappels op hun beurt bevatten veel ‘lege’ koolhydraten. Daardoor zit je eerst vol, maar krijg je toch ook snel weer honger. De grootste verandering zit ‘m denk ik in de verhouding van de producten die we eten. De hoeveelheid aardappel/pasta/rijst en vis of vlees die we eten is gehalveerd. In plaats daarvan hebben we nu ons halve bord vol liggen met groente. Ook eten we meer fruit. Sowieso vervangen we aardappel vaak door zoete aardappel, of we laten het helemaal weg en eten alleen maar groente en vlees”.

Wat betekent het voor de kinderen?

“Ik ben blij dat onze kinderen nog steeds tevreden zijn met een doosje rozijntjes of een rijstwafel. En dat ze niet dagelijks van die rotzooi binnen krijgen. Onze oudste weet niet beter dan dat wij geen zoetigheid in huis hebben. Als ze ergens anders zijn, mogen ze van ons wel gewoon snoepen. Ik geloof dat het anders ook averechts gaat werken. Soms zeurt Pim wel eens om Fristi of chocopasta voor op het brood. Dat kopen we dan in de vakantie. Naar school geef ik hem een boterham met kaas, vlees of pindakaas mee. Vaak doe ik dan ook nog wat rauwkost of een gekookt ei in zijn broodtrommeltje. Van zijn juf begreep ik laatst dat hij een trend heeft gezet en dat er steeds meer klasgenootjes een ei bij zich hebben!”.

Hoe ‘streng’ zijn jullie?

“Bij Paleo past officieel geen brood. Met twee kleine kinderen vind ik dat toch best lastig. Bovendien vind ik brood zelf ook te lekker om het helemaal te schrappen. Ik koop wel bewust suikervrij brood bij de supermarkt of bakker. Eigenlijk gebruiken we gewoon ons gezond verstand en kiezen we uit verschillende visies wat bij ons past. Het moet ook haalbaar zijn! Daarnaast doe ik ook niet moeilijk als we buiten de deur eten. Dan eet ik feitelijk gewoon alles wat los en vast zit en daar voel ik me dan ook niet schuldig over!”.

Ups-and-downs

“In het begin waren we heel fanatiek, maar daarna gaat het eigenlijk met ups-and-downs. Dan sluipt er weer iets in, doordat je bijvoorbeeld een keertje een reep chocolade mee neemt en na een tijdje merkt dat je weer iedere week een reep koopt. Dan volgt er meestal weer even een ‘moment van bezinning’ en dan beginnen we weer opnieuw. Dat is dan ook niet moeilijk”.

Wat brengt het?

“Ik merk dat het me totaal geen moeite meer kost om op gewicht te blijven. Ik ben begonnen zo te eten tijdens mijn tweede zwangerschap. In deze zwangerschap ben ik maar 8 kilo aangekomen. Tijdens mijn eerste zwangerschap 20 kilo. Dat zegt denk ik wel genoeg! Daarnaast merk ik ook dat mijn relatie met ‘snaaien’ makkelijker is geworden. Doordat ik overwegend bewust en gezond eet, voel ik me minder schuldig als ik dat een keertje niet doe. Je voorkeur voor zoete producten neemt na een tijdje af. Je gaat zoete dingen op den duur echt minder lekker vinden. Dan merk je pas hoe verslavend die producten eigenlijk zijn!”.

Wat merk je in de portemonnee?

“Financieel maakt het denk ik weinig verschil. Misschien dat je af en toe wat luxere producten nodig hebt als je een recept uit het Paleotijdschrift wil maken. Laatst had ik bijvoorbeeld amandelmeel nodig om een cake te bakken. Maar goed, dat zijn natuurlijk geen noodzakelijke dingen. Zelf zou ik graag meer biologische producten kopen, maar dat zit er nu financieel gewoon niet in…”.