Jouw ouders zijn gescheiden, vertel eens…

Ja klopt, mijn ouders zijn vorig jaar gescheiden. Toen ik hoorde dat mijn ouders gingen scheiden, vond ik dat niet leuk en was ik best verdrietig. Op school ging het toen ook even niet zo goed. Ik kon me niet meer echt concentreren. Op een dag vroeg de meester hoe het ging en toen moest ik opeens huilen. Ik weet eigenlijk ook niet waarom. Daarna heb ik met de leerlingbegeleidster gepraat over hoe het thuis ging.

Wat vond je het moeilijkst?

Eigenlijk dat ik niet zo goed begreep waarom mijn ouders elkaar zijn gegaan, terwijl ze best goed met elkaar op kunnen schieten. Ze hebben wel eens ruzie gehad, maar waren vaak ook heel goed naar elkaar. Ik heb hen eigenlijk nooit gevraagd waarom zij uit elkaar zijn. Ik denk omdat mama verliefd was op iemand anders. Eerst had zij ook een nieuwe vriend, maar dat is nu uit.

Wat heeft jou geholpen toen je ouders gingen scheiden?

Toen mijn ouders pas gingen scheiden, ben ik een tijdje op woensdagmiddag naar een mevrouw gegaan om te praten en spelletjes te doen. Ze was heel aardig. En ik vond het ook fijn om met een ‘neutraal’ iemand te praten. Dat luchtte echt op! Ik vond het namelijk niet zo fijn wanneer papa, mama of opa en oma vroegen hoe ik me voelde. Ook heb ik wel eens gekeken op een website over kinderen van gescheiden ouders (www.villapinedo.nl). Daar staan verhalen van andere kinderen met gescheiden ouders. Ook van kinderen waarvan de ouders ook na de scheiding veel ruzie maken. Dat is bij ons gelukkig niet zo!

Hoe gaat het nu?

Eigenlijk vind ik dat het wel goed is, zoals het nu gaat. Ik woon bij papa en slaap twee nachtjes in de week bij mama. Zij woont in hetzelfde gebouw als waar mijn vriendinnetje woont. Dat is leuk, want dan kan ik veel met mijn vriendin doen! Tussen papa en mama gaat het ook best goed nu. Ze praten gewoon met elkaar. Ik denk eigenlijk bijna nooit meer aan hoe het zou zijn geweest als papa en mama wel nog bij elkaar zouden zijn. Het is zoals het is en dat is wel goed. Ik praat er ook niet echt over met mijn vriendinnen of mijn vriendje. Het gaat best wel weer goed met mij, dat heb ik ook op school gezegd. Ik wil er daarom ook niet teveel meer mee bezig zijn.

De vader van Anne:

“Ik denk dat Anne het lastig vindt dat ons gezin niet meer compleet is. Zeker in het begin wilde Anne graag dat we bij elkaar bleven. Nu het wat langer geleden is, denk ik dat zij het wel fijn vindt dat ze sinds de scheiding wat meer positie heeft gekregen als oudste kind. Ze helpt ons als ouders ook indirect in het scheidingsproces, door bijvoorbeeld bepaalde dingen op kinderniveau te ‘vertalen’ naar haar broertjes.

Als ik terugkijk op het hele proces, ben ik tevreden over de manier waarop we de kinderen hebben meegenomen in de praktische keuzes die gemaakt moesten worden. Zij mochten bijvoorbeeld meedenken over hoe de woning van mama eruit ging zien en wat papa anders zou kunnen inrichten in huis. Ook denk ik dat we altijd – en nu nog steeds – goed oog hebben gehad voor de beleving van de kinderen en de verwerking van de scheiding. Wanneer ik andere ouders die gaan scheiden een tip zou mogen geven, zou dat zijn: “Blijf praten met je kinderen, vooral het weten welke veranderingen er aan komen, is erg belangrijk voor de kinderen”.